INFORMOTERAPIJA

NA ČEMU SE TEMELJI INFORMOTERAPIJA?

Ukrajinski naucnik, doktor po biofizika i medicina Zenovij Dimitrovich Skrypnjuk je još 1989. godine eksperimentalno dokazao da se uz materiju i energiju, kao sredstvo liječenja može koristiti i informacija. Osnovu informoterapije cini bioinformatika – nauka koja proučava procese dobijanja, obrade, čuvanja i prenosa informacija u živim organizmima. Osnovne postavke informoterapije formulisao je 1989. god. Skripnjuk Z.D. u Kijevskom odeljenju Harkovskog Instituta za neurologiju i psihijatriju Protopopov. Zenovij Skripnjuk je doktor bioloških nauka koji je dokazao da ćelije komuniciraju između sebe signalima. Takvi signali u osnovi predstavljaju ćelijske jezike. Ćelijski jezik može biti u pisanom i usmenom obliku. Pisani jezik se odvija unutar citoplazmatskog dela ćelije. Sintezom različitih enzima i proteinskih lanaca ćelija precizno zapisuje odredjene informacije. One se mogu brisati tako da u sustini predstavljaju prenosne memorijske jedinice poput USB FLASH memorije ili CD_a “pisi-brisi”. Najvazniji deo pisanih informacija predstavlja DNK lanac koji se nalazi unutar ćelijskog jezgra. On u sustini predstavlja cvrsti memorijski deo ili “Hard disk” ćelijskog kompjutera. Ćelijska membrana predstavlja „organ komunikacije“ koja u sustini generise i emituje elektromagnetne talase. Usmeni jezik se odvija uz pomoc strogo definisanih signala u obliku elektromagnetnih talasa tako da bioinformacije odlaze i dolaze do ćelijske membrane putem elektromagnetnih talasa u formi strogo definisanih frekvencija. Takodje usmenim putem bioinformacije se razmenjuju i sa lancem DNK unutar ćelijskog jezgra uz istovremeno odvijanje dvosmernog procesa. Ćelijska membrana sustinski predstavlja “RAM memoriju” i mesto gde je upisan “bios” ćelijskog kompjutera (Z. D. Skripnjuk).